بهاری پراز ارغوان

ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻡ ﺍﯼ ﮔﻞ ﺟﮭﺎﻥ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ؛ ﺗﻮ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻣﻨﯽ ﺟﺎﻥ ﺟﺎﻥ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ؛ ﭼﻮ ﻣﯽ ﺗﺎﺑﺪ ﺍﺯ ﺩﻭﺭ ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ ﺍﺕ؛ ﮐﺮﺍﻥ ﺗﺎ ﮐﺮﺍﻥ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ؛ﭼﻮ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﻣﻦ ﺁﯾﯽ ﺑﻪ ﻣﮭﺮ؛ ﺑﮭﺎﺭﯼ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺍﺭﻏﻮﺍﻥ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ؛ ﮐﻨﺎﺭ ﺗﻮ ﮬﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﮔﻮﯾﻢ ﺑﻪ ﺧﻮﯾﺶ؛ ﮐﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺑﯽ ﮐﺮﺍﻥ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ؛ ﺭﻭﺍﻧﻢ ﺑﯿﺎﺳﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﮬﺮ ﻏﻤﯽ ﭼﻮ ﺑﯿﻨﻢ؛ ﮐﻪ ﻣﮭﺮﺕ ﺭﻭﺍﻥ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ؛ ﭼﻪ ﻏﻢ ﺩﺍﺭﻡ ﺍﺯ ﺗﻠﺨﯽ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ؛ ﺷﮑﺮﺧﻨﺪﻩ ﺁﻥ ﺩﮬﺎﻥ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ