¤دریای درد¤

ﺩﺭﻭﻥ ﺳﯿﻨﻪ ﺍﻡ ﺻﺪ ﺁﺭﺯﻭ ﻣﺮﺩ ¤ ﮔﻞ ﺻﺪ ﺁﺭﺯﻭ ﻧﺸﮑﻔﺘﻪ ﭘﮋﻣﺮﺩ ¤ ﺩﻟﻢ ﺑﯽ ﺭﻭﯼ ﺍﻭ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺩﺭﺩ ﺍﺳﺖ¤ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﺭﯾﺎ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﻓﺮﻭ ﺑﺮﺩ¤

¤دریاب مرا دریا¤

ﺍﯼ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺑﺎﻟﯿﻨﻢ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﺳﺮﺍ ﺩﺭﯾﺎ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪﻋﻤﺮﯼﺗﻮﺑﺎﺭﯼﺑﻪﺳﺮﺁ ﺩﺭﯾﺎ ¤ ﺍﯼ ﺍﺷﮏ ﺷﺒﺎﻫﻨﮕﺖ ﺁﯾﯿﻨﻪ ﺻﺪ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺍﯼ ﻧﺎﻟﻪ ﺷﺒﮕﯿﺮﺕ ﺁﻫﻨﮓ ﻋﺰﺍ ﺩﺭﯾﺎ¤ ﺑﺎ ﮐﻮﮐﺒﻪ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺩﺭ ﭘﺎﯼ ﺗﻮ ﻣﯿﻤﯿﺮﻡ ﺑﺮ ﺩﺍﺭ ﺑﻪ ﺑﺎﻟﯿﻨﻢ ﺩﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﺩﻋﺎ ﺩﺭﯾﺎ¤ ﺍﻣﻮﺍﺝﺗﻮﻧﻌﺸﻢﺭﺍﺍﻓﮑﻨﺪﻩﺩﺭﺍﯾﻦ ﺳﺎﺣﻞ ﺩﺭﯾﺎ ﺏ ﻣﺮﺍ ﺩﺭﯾﺎﺏ ﻣﺮﺍ ﺩﺭﯾﺎ¤ ﺯﺍﻥﮔﻤﺸﺪﮔﺎﻥﺁﺧﺮﺑﺎﻣﻦﺳﺨﻨﯽ ﺳﺮ ﮐﻦ ﺗﺎﻫﻤﭽﻮﺷﻔﻖﺑﺎﺭﻡﺧﻮﻥﺍﺯﻣﮋﻩ ﻫﺎ ﺩﺭﯾﺎ ¤ ﭼﻮﻥﻣﻦﻫﻤﻪﺁﺷﻮﺑﯽﺩﺭﻓﺘﻨﻪ ﺍﯾﻦ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺍﯼﻫﺴﺘﯽﻣﺎﯾﮑﺴﺮﺁﺷﻮﺏﻭﺑﻼ ﺩﺭﯾﺎ ¤ ﺑﺎ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﭘﯿﺶ ﺗﻮ ﻣﯿﮕﺮﯾﻢ ﭼﻮﻥﭼﻨﮓﻫﺰﺍﺭﺁﻭﺍﭘﺮﺷﻮﺭﻭﻧﻮﺍ ﺩﺭﯾﺎ ¤ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻭ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺪﻭﺭﺗﻬﺎﺳﺖ ﺧﻮﺵﻭﻗﺖﺳﺤﺮ ﺧﯿﺰﺍﻥﻭﺍﻥ ﺻﺒﺢ ﻭ ﺻﻔﺎ ﺩﺭﯾﺎ¤ ﺑﺮﺩﺍﺭ ﻭ ﺑﺒﺮ ﺩﺭﯾﺎ ﺍﯼ ﭘﯿﮑﺮ ﺑﯽ ﺟﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﯿﻨﻪ ﮔﺮﺩﺍﺑﯽ ﺑﺴﭙﺎﺭ ﻭ ﺑﯿﺎ ﺩﺭﯾﺎ¤ ﺗﻮﻣﺎﺩﺭﺑﯽﺧﻮﺍﺑﯽﻣﻦﮐﻮﺩﮎﺑﯽ ﺁﺭﺍﻡ ﻻﻻﯾﯽ ﺧﻮﺩ ﺳﺮ ﮐﻦ ﺍﺯ ﺑﻬﺮ ﺧﺪﺍ ﺩﺭﯾﺎ ¤ ﺩﻭﺭﺍﺯﺧﺲﻭﺧﺎﮐﻢﮐﻦﻣﻮﺟﯽ ﺯﻥ ﻭ ﭘﺎﮐﻢ ﮐﻦ ﻭﯾﻦﻗﺼﻪﻣﮕﻮﺑﺎﮐﺲﯽﮐ ﺑﻮﺩﻭ ﮐﺠﺎ ﺩﺭﯾﺎ (فریدون مشیری)

¤درخت خشک¤

درخت خشکی رامانم به صحرا¤ که عمری سرکندتنهای تنها¤ نه بارانی که آردبرگ وباری¤ نه برقی تابسوزدهستیش را

¤¤خورشیدجاودانی¤¤

ﺩﺭ ﺻﺒﺢ ﺁﺷﻨﺎﯾﯽ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﻣﺎﻥ ﺗﺮﺍ● ﮔﻔﺘﻢﮐﻪﻣﺮﺩﻋﺸﻖﻧﺌﯽ●ﺑﺎﻭﺭﺕ ﻧﺒﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻏﺮﻭﺏ ﺗﻠﺦ ﺟﺪﺍﯾﯽ● ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﻤﺖﭼﻮﺭﻭﺯﻧﺨﺴﺖﻭﻟﯽ● ﭼﻪ ﺳﻮﺩ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﯾﺶ● ﺩﺭﺑﺰﻡﻋﺸﻖﺑﺮﺳﺮﻣﻦﺟﺎﻡ ﻧﺸﮑﻨﯽ● ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺘﯽﺑﻪﭘﺎﺱﺻﻔﺎﯼ ﺳﺮﺷﮏ ﻣﻦ● ﺍﯾﻦﮔﻮﻧﻪﺩﻝﺷﮑﺴﺘﻪﺑﻪﺧﺎﮐﻢ ﻧﯿﻔﮑﻨﯽ● ﭘﻨﺪﺍﺷﺘﯽﮐﻪﮐﻮﺭﻩﺳﻮﺯﺍﻥﻋﺸﻖ ﻣﻦ● ﺩﻭﺭﺍﺯﻧﮕﺎﻩﮔﺮﻡﺗﻮﺧﺎﻣﻮﺵ ﻣﯿﺸﻮﺩ● ﭘﻨﺪﺍﺷﺘﯽ ﮐﻪ ﯾﺎﺩ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﯾﺎﺩ ﺩﻟﻨﻮﺍﺯ● ﺩﺭﺗﻨﮕﻨﺎﯼ ﺳﯿﻨﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ● ﺗﻮ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﯽ ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺳﻔﺮ ﮐﻨﯽ● ﻣﻦﻣﺎﻧﺪﻩﺍﻡﮐﻪﺑﯽﺗﻮﺷﺐﻫﺎ ﺳﺤﺮ ﮐﻨﻢ● ﺗﻮﺭﻓﺘﻪﺍﯼﮐﻪﻋﺸﻖﻣﻦﺍﺯﺳﺮ ﺑﺪﺭ ﮐﻨﯽ● ﻣﻦﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻡﮐﻪ ﻋﺸﻖ ﺗﺮﺍﺗﺎ ﺝ ﺳﺮ ﮐﻨﻢ● ﺭﻭﺯﯼﮐﻪپیکﻣﺮﮒﻣﺮﺍ ﻣﯽﺑﺮﺩ ﺑﻪ ﮔﻮﺭ● ﻣﻦﺷﺒﭽﺮﺍﻍﻋﺸﻖﺗﻮﺭﺍﻧﯿﺰﻣﯽ ﺑﺮﻡ● ﻋﺸﻖﺗﻮﻧﻮﺭﻋﺸﻖﺗﻮﻋﺸﻖ ﺑﺰﺭﮒ ﺗﺴﺖ● ﺧﻮﺭشید ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﯽ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﻡ

بیگانه

ﻏﻢﺁﻣﺪﻩﻏﻢﺁﻣﺪﻩﺍﻧﮕﺸﺖﺑﺮﺩﺭ ﻣﯿﺰﻧﺪ☼ ﻫﺮﺿﺮﺑﻪﺍﻧﮕﺸﺖﺍﻭﺑﺮﺳﯿﻨﻪ ﺧﻨﺠﺮ ﻣﯿﺰﻧﺪ☼ ﺍﯼ ﺩﻝ ﺑﮑﺶ ﯾﺎ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮ ﻏﻢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺭﻩ ﻣﺪﻩ☼ ﮔﺮﻏﻢ ﺩﺭﺍﯾﻨﺠﺎ ﭘﺎ ﻧﻬﺪﺁﺗﺶ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﯿﺰﻧﺪ☼ ﺍﺯﻏﻢﻧﯿﺎﻣﻮﺯﯼﭼﺮﺍﺍﯼﺩﻟﺮﺑﺎﺭﺳﻢ ﻭﻓﺎ☼ ﻏﻢﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﯿﮕﺎﻧﮕﯽﻫﺮ ﺷﺐ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺳﺮ ﻣﯿﺰﻧﺪ

باغ

ﺑﻬﺎﺭﻣﯿﺮﺳﺪﺍﻣﺎﺯﮔﻞﻧﺸﺎﻧﺶ ﻧﯿﺴﺖ☼ ﻧﺴﯿﻢﺭﻗﺺﮔﻞﺁﻭﯾﺰﮔﻞﻓﺸﺎﻧﺶ ﻧﯿﺴﺖ☼ ﺩﻟﻢ ﺑﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﺧﻮﻧﯿﻦ ﺍﺑﺮ ﻣﯿﺴﻮﺯﺩ☼ ﮐﻪﺑﺎﻍﺧﻨﺪﻩﺑﻪﮔﻠﺒﺮﮒﺍﺭﻏﻮﺍﻧﺶ ﻧﯿﺴﺖ☼ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻬﺸﺖ ﮐﻼﻏﺎﻥ ﻭ ﺑﻠﺒﻼﻥ ﺧﺎﻣﻮﺵ☼ ﺑﻬﺎﺭﻧﯿﺴﺖﺑﻪﺑﺎﻏﯽﮐﻪﺑﺎﻏﺒﺎﻧﺶ ﻧﯿﺴﺖ☼ ﭼﻪﺩﻝﮔﺮﻓﺘﻪﻫﻮﺍﯾﯽﭼﻪﭘﺎ ﻓﺸﺮﺩﻩ ﺷﺒﯽ☼ ﮐﻪﮏﯾﺳﺘﺎﺭﻩﻟﺮﺯﺍﻥﺩﺭﺁﺳﻤﺎﻧﺶ ﻧﯿﺴﺖ☼ ﮐﺒﻮﺗﺮﯼﮐﻪﺩﺭﺍﯾﻦﺁﺳﻤﺎﻥﮔﺸﺎﯾﺪ ﺑﺎﻝ☼ ﺩﮔﺮ ﺍﻣﯿﺪ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﺁﺷﯿﺎﻧﺶ ﻧﯿﺴﺖ ☼ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯿﺶ ﮔﻤﺎﻥ ﻧﺒﺮﺩ☼ ﮐﺴﯽﮐﻪﻫﻤﻨﻔﺴﺶﻫﺴﺖﻭ ﻫﻤﺰﺑﺎﻧﺶ ﻧﯿﺴﺖ☼ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻪﺟﺎﻥﻣﻦﺁﻧﮕﻮﻧﻪﺳﺮﺩﻣﻬﺮﯼ ﮐﺮﺩ☼ ﮐﻪﺩﺭﺑﻬﺎﺭﻭﺧﺰﺍﻥﮐﺎﺭﺑﺎﺟﻬﺎﻧﺶ ﻧﯿﺴﺖ☼ ﺯیکﺗﺮﺍﻧﻪﺑﻪﺧﻮﺩﺭﻧﮓﺟﺎﻭﺩﺍﻥ ﻧﺰﻧﺪ☼ ﺩﻟﯽﮐﻪﭼﻮﻥﺩﻝﻣﻦﺭﻧﺞ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﺶ ﻧﯿﺴﺖ