یادمان باشد . . . !

یادمان باشد 

وقتی کسی را به خودمان وابسته کردیم

در برابرش مسئولیم...

در برابر اشکهایش

شکستن غرورش

لحظه های شکستنش در تنهایی

و لحظه های بی قراریش

و اگر یادمان برود

در جایی دیگر

سرنوشت یادمان خواهد آورد

و این  بار ما خود فراموش خواهیم شد

تومرا فریادکن

 

چقدر بزرگ شدم . . .

 

کمی‌عوض شدم دیریست از خداحافــــظی‌ها غمگین نمی‌شوم به کسی تکیه نمیکنم از کسی انتظـــار محبت ندارم

خـــــودم بوسه میزنم بردستـــــانم سر به زانوهایم میگذارم و سنگ صبور خــــــودم میشوم چقدر بـــزرگ شدم یک شبه‎ ‎.‎ ‎.‎ ‎.

تو رو کجا گمت کردم

 

تــو رو کـجــا گـمــت کــردم؛بـگــو کـجــایِ ایـن قـصــه؟ کــه حـتــی جـوهــر شـعــرم ؛ هـمـیـنــو از تــو مــی پــرســـه

کـه چـی شــد اون هـمــه رویـا هـمــون قـصــری کـه مـیـســاخـتـیــم ؛ دارم حــس مـیـکــنـم شــایـد ؛مــن و تـــو عـشــق و نـشـنــاخـتـیــم !

تـقـــدیـم بــه شـــادی جــون و هـنـــگـامـه جـــون

آتش عشق

طفلک دل من