¤باران¤

ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺪ ﺗﻮ ﺍﯼ ﺑﺎﺭﺍﻥ ، ﺳﺮ ﺭﺍﻫﺖ ﻧﺸﺴﺘﻢ¤ ﻟﺒﺎﻧﻢ ﺗﺸﻨﻪ ﯼ ﮐﺎﻣﺖ ، ﺯﻫﺠﺮﺍﻧﺖ ﺷﮑﺴﺘﻢ¤ ﺑﯿﺎ ﺍﺯ ﺑﻮﺳﻪ ﮐﻦ ﺳﺮﺷﺎﺭ ، ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺭﺍ¤ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﺋﯿﻦ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ، ﺧﻤﺎﺭ ﻭ ﻣﺴﺖ ﻣﺴﺘﻢ¤ ﺯ ﻣﻬﺮﺕ ﻣﯿﺸﻮﻡ ﺳﺮﺧﻮﺵ ﺑﭙﺎﯾﺖ ﻣﯿﺰﻧﻢ ﺯﺍﻧﻮ¤ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻭﺟﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﺖ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺘﻢ ﺑﯿﺎ ﺭﺣﻤﯽ ﻧﻤﺎ ﺑﺮ ﻣﻦ¤ ، ﮐﻪ ﺯﺍﺭ ﻭ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﻢ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻭﺻﺎﻝ ﺗﻮ¤ ﺯ ﺳﺮ ﺗﺎ ﭘﺎ ﮔﺴﺴﺘﻢ ﺩﻟﻢ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺣﺲ ﺗﻮ¤ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﺗﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﺯﯾﺮ ﻻﯾﻪ ﻫﺎﯼ ﻏﻢ¤ ﺯ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﺷﮑﺴﺘﻢ¤ ﺑﯿﺎ ﺑﺎ ﺑﻮﺩﻧﺖ ﭘﺮ ﮐﻦ ، ﻓﻀﺎﯼ ﺟﺴﻢ ﻭ ﺟﺎﻧﻢ ﺭﺍ ¤ﮐﻪ ﺩﺭ ﻓﮑﺮ ﻧﻔﺴﻬﺎﯾﺖ ، ﺩﻣﯽ ﺍﺯ ﻏﺼﻪ ﻣﯽ ﺭﺳﺘﻢ¤ ﺑﯿﺎ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﮐﻪ ﺍﻣﺸﺐ ﻣﺎ ﺑﺒﺎﺭﯾﻢ ﺗﺎ ﺳﺤﺮﮔﺎﻫﺎﻥ¤ﺩﻭ ﺩﺳﺘﻢ ﺳﻮﯼ ﺗﻮ ﮔﯿﺮﻡ ﺩﻫﯽ ﺩﺳﺘﺖ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻢ