ادبیات شعروسرگرمی
به وبلاگ خودتون خوش آمدینادبیات شعروسرگرمی
به وبلاگ خودتون خوش آمدیندلم برات تنگ شده
-
آدم خــوب قـصــــه هــای مــــن!!
دلـتـنـگــت شــده ام
حـجـمــــش را مـیــخــــواهــــی؟؟؟
خــــدا را تــصـــور کــن . . .
دلــــم بــرات تــنــــگ شــــده . . .
میـنــویـســم از" تـــــو"
میـــنــــویـــــســم ...
خـــــــط میــــــــزنـــــم ....
میـــــنـــــویــــســـم
از "تــ ــ ــ ــ ــــو"
از "عشــــــــق"
و بــــــــاز، خـــــــط میــــزنــــــم!
درد میــــکــشـــــم، ولــــی بــــــــاز،
میــــــنــویــــــســم!
میـــنـــویـــــــسـم
تــــــــا وقــتـــی کـــه بـــرگشــتـــی ،
درد هـــــایـــــم را بـبیــنــی
تـــــا بـــدانـــــی وقــتــی نیســـتــی
چــــــه میـــکــشــم . . .
تــــــــا بــمــــانــــــی
ولــــــی همــــــــــه اش را خــــــــــط میــــــــزنم
نــــَـــه....
اصلــا میـــســوزانــمش
تــــــــا کســــی نفَـــــهـــمَـــــد کــــه مُــنتــظــــرت بـــودم و نیــــامـــدی!
ولــــــی بــــــــاز . . .
چـه شــور اســت طـعــم نـبــودنــت
-
خــوابـم نـمــی بــرد
بـیــداری رخـنــه کــرده اســت
مـیــانِ مــردمــک ِچـشـمــانـم
بـادِ پـایـیــز، در راه اســت
ابـرهــای ِخـیــالــم را ،بـاد بـا خــود مــی بـرد
روی آسـمــان اقـیــانـوس
ومــن احـســاس مــی کـنــم
نـم نـم بـاران ، مـیـان دو چـشـمــم
شــوق بـاریــدن دارد
بـی غــرش ابــر
بـی هــوای ســرد
نـاگـاه ، ابـرِ خـیــالــم , بـاریــدن گــرفـت
چـکــه چـکــه
از ابـرهــایِ تـکــه تـکــه
رودی جــاری شــد
روی گــونــه هــایِ خـشــکـم
رودی کــه آبـش بــه شــوری نـمــک دریـا بـود
و بــه زیـبــایــی رویــا
و مــن چـشـیــدم چـه شــور اســت!
طــعــم نـبــودنــت
"مــــریـم بـهـنــام"
داستان کوتاه و آموزنده ی با عشق زندگی کن
-
شخصی بود که تمام زندگی‌اش را با عشق و محبت پشت سر گذاشته بود و وقتی از دنیا رفت همه می‌گفتند به بهشت رفته‌است.
آدم مهربانی مثل او حتماً به بهشت می‌رفت.
در آن زمان بهشت هنوز به مرحله کیفیت فراگیر نرسیده بود
.
استقبال از او باتشریفات مناسب انجام نشد دختری که باید او را راه می‌داد نگاه سریعی به لیست انداخت و وقتی نام او را نیافت، او را به دوزخ فرستاد.
در دوزخ هیچ کس از آدم دعوت‌نامه یا کارت شناسایی نمی‌خواهد، هرکس به آن‌جا برسد می‌تواند وارد شود…
آن شخص وارد شد و آن‌جا ماند
چند روز بعد، ابلیس با خشم به دروازه بهشت رفت و یقه پطرس قدیس را گرفت
پطرس که نمی‌دانست ماجرا از چه قرار است پرسید چه شده است؟ ابلیس که از خشم قرمز شده بود گفت:
آن شخص را که به دوزخ فرستاده‌اید آمده و کار و زندگی ما را به هم زده‌است؛ از وقتی که رسیده نشسته و به حرف‌های دیگران گوش می‌دهد، در چشم‌هایشان نگاه می‌کند و به درد و دلشان می‌رسد حالا همه دارند در دوزخ با هم گفت وگو میکنند، یکدیگر را در آغوش می‌کشند و می‌بوسند. دوزخ جای این کارهانیست!
بیایید و این مرد را پس بگیرید.
وقتی راوی قصه‌اش را تمام کرد با مهربانی به من نگریست و گفت:
«با چنان عشقی زندگی کن که حتی اگر بنا به تصادف به دوزخ افتادی،
خود شیطان تو را به بهشت بازگرداند»
- پائولو کوئلیو
داستانک داستان کوتاه داستان داستان عاشقانه داستان آموزنده داستان زیبا داستان آنلاین داستانهای چند خطی ادبیات دهکده داستان
