¤دوبیتی های عاشقانه¤

ﺍﯼ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﺗﺶ ﻋﺸﻘﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﻣﺴﺖ ﻭ ﺧﺮﺍﺏ ﺩﺭ ﺑﺮﻡ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﻭ ﺩﻝ ﺷﺪﻩ ﯾﮏ ﻧﻘﺶ ﺩﺭ ﺁﺏ ﻗﺪ ﻭ ﺑﺎﻻﯼ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﻡ ﻭ ﺧﻮﺍﺏ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺭﻓﺖ ﻧﯿﻤﻪ ﺷﺐ ﮔﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﺩﺭ ﭘﺲ ﯾﮏ ﺟﺮﻋﻪ ﺷﺮﺍﺏ ********************************** ﺍﺯ ﭘﺲ ﺁﯾﻨﻪ ﻫﺎ ﺩﯾﺪﻩ ﺍﻡ ﺍﯾﻦ ﻃﺎﻟﻊ ﺧﻮﯾﺶ ﻣﺎﺕ ﺍﯾﻦ ﺑﺨﺖ ﺷﺪﻡ ﺩﺭ ﺻﻒ ﺗﻘﺪﯾﺮﻡ ، ﮐﯿﺶ ﮔﺮﭼﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺝ ﺯﻣﺎﻥ ﻧﯿﺴﺖ ﺩﮔﺮ ﺑﺬﺭ ﺧﻮﺷﯽ ﺩﻝ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺷﺪﻩ ، ﺗﮑﻪ ﻭ ﺭﯾﺶ ********************************** ﮐﺎﺵ ﺩﺭ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎ ﺩﻝ ﺑﻪ ﻓﺮﺍﺳﻮ ﻣﯿﺮﻓﺖ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺩ ﻣﯿﺸﺪ ﺭﻭﺡ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺳﻮ ﻣﯿﺮﻓﺖ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺷﺐ ﻭ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﻭ ﺗﺐِ ﺳﻮﺯ ﻧﮕﺎﺭ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺭﻗﺺ ﮐﻨﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺳﻮ ﻭ ﺁﻥ ﺳﻮ ﻣﯿﺮﻓﺖ ********************************** ﻣﯿﺸﮑﺎﻓﻢ ﺩﻝ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﮔﻠﻪ ﻫﺎ ﺗﺎ ﺳﺮﺁﯾﺪ ﻏﻢ ﺩﻭﺭﯼ ﺗﻮ ﺍﺯ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻫﺎ ﺭﻋﺸﻪ ﺍﻓﺘﺪ ﺑﻪ ﺗﻨﻢ ﺷﮑﻮﻩ ﺑﺮﻡ ﻣﻦ ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ؟ ﮔﺮ ﻧﮕﻨﺠﺪ ﺑﻪ ﺣﺮﯾﻢ ﺷﺒﻢ ﺍﯾﻦ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﻫﺎ ********************************** ﻣﯿﺸﻮﺩ ﮔﻞ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﺎﻩ ﺑﭙﺎﺷﯿﻢ ﻫﻨﻮﺯ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﺭﻭﺩ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻫﻢ ﻫﻤﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻫﻨﻮﺯ ﺯﯾﺮ ﺍﯾﻦ ﭼﺘﺮ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺭﻧﮓ ﺳﯿﺎﻫﯽ ﺁﯾﺎ..... ﻗﻄﺮﻩ ﻗﻄﺮﻩ ﻋﺎﺷﻖ ﻧﻮﺭ ﻧﺒﺎﺷﯿﻢ ﻫﻨﻮﺯ ؟ ********************************** ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﻧﻮﺭ ﻧﺸﺴﺘﯽ ﺑﻪ ﺷﺐ ﺗﺎﺭ ﺑﺎ ﺳﺮ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﺷﮑﺴﺘﯽ ﻏﻢ ﮔﯿﺘﺎﺭ ﺩﻟﻢ ﮔﺮﭼﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﻝ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﺯ ﻏﻢ ﺁﻭﺍﺭﻩ ﮔﻮﺵ ﮐﻦ ﺍﯾﻦ ﺿﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﺪﻩ ﮐﺎﺭ ﺩﻟﻢ ********************************** ﻣﯿﻮﻥِ ﭼﺮﺥ ﮔﺮﺩﻭﻧﻪ ﺯﻣﯿﻨُﻢ ﺩﺭ ﺍﯾﻮﻭﻧﻪ ﯾﺎﺭ ﻧﺎﺯﻧﯿﻨُﻢ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧُﻢ ﺑِﮕُﻢ ﺭﺍﺯ ﺩﻟُﻢ ﺭﻭ ﺣﺰﯾﻦ ﻭ ﺧﺴﺘﻪ ﻭ ﺯﺍﺭ ﻭ ﻏﻤﯿﻨُﻢ ********************************** ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺻﻮﺭﺗﺖ ﻣَﻪ ﻫﺎﻟﻪ ﺩﺍﺭﻩ ﭼﻮﺧﻨﺪﯼ ﮔﻞ ﺑﻪ ﮔﻮﻧَﺖ ﭼﺎﻟﻪ ﺩﺍﺭﻩ ﺑﻪ ﻧﺨﻠﺴﺘﻮﻥِ ﻣﮋﮔﻮﻥِ ﺳﯿﺎﻫﺖ ﻫﺰﺍﺭﻭﻥ ﻣﺮﻍ ﻋﺎﺷﻖ ﻻﻧﻪ ﺩﺍﺭﻩ ********************************** ﺑﻪ ﺩﺷﺘﯽ ﻣﯿﺮَﻭُﻡ ﮐﻪ ﻻﻟﻪ ﺑﺎﺷﻪ ﻣﯿﻮﻧﻪ ﻻﻟﻪ ﻫﺎ ، ﺁﻻﻟﻪ ﺑﺎﺷﻪ ﺑﺸﯿﻨُﻢ ﺩﺭ ﺑَﺮِﺵ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﻓﺮﺩﺍ ﻋﺰﯾﺰُﻡ ﻓﺎﺭﻍ ﺍﺯ ﺻﺪ ﻧﺎﻟﻪ ﺑﺎﺷﻪ ********************************** ﺑﯿﺎ ﺍﺑﺮﻭ ﮐﻤﻮﻥِ ﻗﺪ ﺑﻠﻨﺪُﻡ ﺩﻟُﻢ ﺭﻭ ﺑﺮ ﺩﻝِ ﻧﺎﺯِﺕ ﺑﺒﻨﺪُﻡ ﺑﯿﺎ ﺑﺮ ﻏﺼﻪ ﯼ ﺩﻧﯿﺎ ﮐﻨُﻢ ﭘﺸﺖ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﻗﺒﺎﻝ ﻏﻢ ﺩﯾﺪﻩ ﺑﺨﻨﺪُﻡ ********************************** ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﮔﻠﺨﻮﻧﻪ ﯼ ﺩﻝ ﯾﺎﺭ ﮔﯿﺮُﻡ ﺑﻪ ﻃﺎﻕ ﺁﺳﻤﻮﻥ ﺩﻟﺪﺍﺭ ﮔﯿﺮُﻡ ﭼﻮ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺳﻔﺮ ﻣﻮﻧﺪُﻡ ﺑﻪ ﯾﮑﺠﺎ ﺷﺒﻮﻧﻪ ﺩﻟﺒﺮﯼ ﻏﻤﺨﻮﺍﺭ ﮔﯿﺮُﻡ **********************************

¤نبض نفسهام¤

¤لوبیای سحرآمیز¤

ﻭ ﺷﺮﺡ ﻗﺼﻪ ﯼ ﺍﯾﻦ ﻋﺸﻖ ﻧﺎﺏ ﺑﯽ ﺗﮑﺮﺍﺭ،ﻭ ﺷﺮﺡ ﻗﺼﻪ ﯼ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺭﻭﺍﯾﺘﯽ ﺗﺎﺯﻩ¤ــــ¤ ﺷﺮﻭﻉ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﯼ ﺩﻝ ﺳﭙﺮﺩﻧﻢ ﺑﻪ ﺩﻟﺖ ، ﻭ ﺩﻝ ﺳﭙﺮﺩﻧﺖ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ_ﺁﯾﺘﯽ ﺗﺎﺯﻩ¤ــــ¤ﭘﺮ ﺍﺯﻣﺮﻭﺭ ﺗﻮ ﻭ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺁﻏﻮﺷﺖ ، ﭘﺮ ﺍﺯ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﻭ ﺷﻮﺭ ﻭ ﺷﻬﺎﻣﺘﻢ ﺍﻧﮕﺎﺭ¤ــــ¤ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺷﺮﻭﻉ ﻫﻤﯿﻦ ﺳﯽ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺷﺪﻡ ﺑﺎﻧﻮﺕ ، ﺷﺪﯼ ﻭ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﻭ ﺷﻌﺮ ﻭ ﻣﺤﺒﺘﯽ ﺗﺎﺯﻩ¤ــــ¤ﮔﺮﻩ ﮔﺮﻩ ﺳﺮ ﺯﻟﻒ ﺗﻮ ﮔﺮﻡ ﺷﺪ ﺩﺳﺘﻢ، ﮐﻪ ﺷﺎﻧﻪ ﺷﺎﻧﻪ ﺑﺮﻗﺼﻢ ﺑﻪ ﺳﺎﺯ ﮔﯿﺴﻮﯾﺖ¤ــــ¤ﮐﻪ ﻫﯽ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺑﯿﻔﺘﻢ ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ، ﻣﺪﺍﻡ ﺷﮑﺮ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺗﺎﺯﻩ¤ــــ¤ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺍﺯ ﺩﻝ ﺑﯽ ﺭﺣﻢ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺍﯾﻨﺒﺎﺭ، ﺣﺮﯾﻢ ﻭ ﺣﺮﻣﺖ ﺍﯾﻦ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ¤ــــ¤ﺳﻬﻢ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯼ ﻧﺠﯿﺐ ﺗﻮ ﭘﺎﺳﺒﺎﻥ ﺷﺒﻢ ، ﻭ ﺩﺳﺘﻬﺎﯼ ﺗﻮ ﻭ ﻋﺸﻖ ﻭ ﺧﻠﻮﺗﯽ ﺗﺎﺯﻩ ¤ــــ¤ﻣﺬﺍﺏ ﯾﮏ ﻫﯿﺠﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻭﺩ ﺑﻪ ﺭﮔﻬﺎﯾﻢ ، ﺷﺮﻭﻉ ﯾﮏ ﻧﻮﺳﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻨﻢ ﺯﻧﺪﻩ ﺳﺖ¤ــــ¤ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺴﺘﯽ ﺍﯾﻦ ﺷﺎﻋﺮﺍﻧﻪ ﮔﺮﺩﻥ ﺗﻮﺳﺖ ،ﺷﺐ ﻭ ﺷﺮﺍﺏ ﻭ ﺷﮕﻔﺘﯽ، ﺷﮑﺎﯾﺘﯽ ﺗﺎﺯﻩ¤ــــ¤ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﻭﺭﯼ ﻧﻔﺲ ﮔﯿﺮﺕ ، ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﻭﺣﺸﺖ ﻣﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﻢ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ¤ــــ¤ ﮐﻪ ﺗﺎﺯﻩ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻗﺼﻪ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﻡ ، ﮐﻪ ﺑﺎ"\\\ﺗﻮ"\\\،"\\\ﺯﻥ"\\\ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ، ﺑﺎ ﻫﻮﯾﺘﯽ ﺗﺎﺯﻩ

¤دل من داشت به چشمان تو عادت میکرد¤

ﺩﻝ ﻣﻦ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮﻋﺎﺩﺕ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ¤ــــ¤ﺑﻪ ﺷﺐ ﺯﻟﻒ ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ ﺗﻮ ﻋﺎﺩﺕ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ¤ــــ¤ﺩﻝ ﻫﺮ ﺟﺎﯾﯽ ﻭ ﺑﯽ ﺗﺎﺏ ﻭ ﻗﺮﺍﺭﻡ ﺍﻧﮕﺎﺭ¤ــــ¤ ﮐﻢ ﮐﻤﮏ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺗﻮ ﻋﺎﺩﺕ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ¤ــــ¤ ﭼﺸﻢ ﻣﻦ ﮐﺎﺵ ﻣﯿﺎﻥ ﺷﺐ ﺧﻮﺩ ﺟﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ¤ــــ¤ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻓﺮﻭﺯﺍﻥ ﺗﻮ ﻋﺎﺩﺕ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ¤ــــ¤ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻟﺒﻢ ، ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﺑﺪ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﯽ¤ــــ¤ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻟﺒﻬﺎﯼ ﻫﻮﺳﺮﺍﻥ ﺗﻮ ﻋﺎﺩﺕ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ¤ــــ¤ ﺍﻭ ﻧﺪﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺭﻭﯼ ﻭ ﺩﻝ ﺑﺎﯾﺪ¤ــــ¤ ﺑﻪ ﻏﻢ ﻟﺤﻈﻪ ﯼ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺗﻮ ﻋﺎﺩﺕ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ¤ــــ¤ ﻧﻔﺴﻢ ، ﻓﮑﺮ ﮐﻦ ﺍﯾﻦ ﻋﺸﻖ ﻫﻮﺱ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻓﻘﻂ¤ــــ¤ﺩﻝ ﻣﻦ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﻋﺎﺩﺕ ﻣﯽ کرد

¤اینجاکناربغض وجنون دست وپامیزنم¤

ﺍﯾﻨﺠﺎ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﻐﺾ ﻭ ﺟﻨﻮﻥ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎ ﺯﺩﻡ¤ــــ¤ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﻫﯽ ﺑﺎﻭﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺻﺪﺍ ﺯﺩﻡ¤ــــ¤ ﮔﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺳﺖ ﻣُﺮﺩﻩ ﺍﻡ¤ــــ¤ ﺍﻣﺎ ﺑﺒﯿﻦ ﭼﻪ ﺳﺎﺩﻩ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺩﻟﺴﭙﺮﺩﻩ ﺍﻡ¤ــــ¤ ﻣﻦ ﺗﮑﻪ ﭘﺎﺭﻩ ﻫﺎﯼ ﺗﻨﻢﺧﻮﺍﺏ ِ ﺗﻠﺦ ِ ﻣﯿﻦ!!!¤ــــ¤ ﺍﻣﺸﺐ ﺑﯿﺎ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺩﻭ ﭼَﺸﻢ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺒﯿﻦ!¤ــــ¤ ﻫﯽ ﺩﺭﺩ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺩﻟﺒﺮﯼ ﮐﻨﯽ¤ــــ¤ ﻗﺎﺿﯽ ﺷﻮﯼ ﻭ ﺟﺮﻡ ﻣﺮﺍ ﺩﺍﻭﺭﯼ ﮐﻨﯽ¤ــــ¤ ﺍﺯ ﻓﮑﺮﻫﺎﯼ ﺗﻮﯼ ﺳﺮﻡ ﺟﯿﻎ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ¤ــــ¤ ﺑﺎ ﺗﺮﺱ ﺭﻭﯼ ﺩﺳﺖ ﺭﮔﻢ ﺗﯿﻎ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ¤ــــ¤ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻗﻠﻢ ﮐﻪ ﺷﮑﻞ ﻓﺮﯾﺐ ﺍﺳﺖ ﺯﯾﺮ ﻧﻮﺭ¤ــــ¤ ﺑﺎ ﺩﻓﺘﺮﯼ ﮐﻪ ﺷﻌﺮ ﻣﺮﺍ ﻣﯽ ﺑﺮﺩ ﺑﻪ ﮔﻮﺭ¤ــــ¤ ﺑﺎ ﻓﮑﺮﻫﺎﯼ ﺭﻧﮕﯽ ﻓﺮﺩﺍ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﺭﻭﺳﺖ¤ــــ¤ ﺑﺎ ﻫﻖ ﻫﻖ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺑﻐﻀﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮔﻠﻮﺳﺖ¤ــــ¤ ﺑﺎ ﺗﺮﺱ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺁﻣﺪﻧﺖ ﺍﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﺍﺳﺖ¤ــــ¤ ﺭﻭﯾﺎﯼ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻧﻢ ﺣﺘﯽ ﺧﯿﺎﻟﯽ ﺍﺳﺖ¤ــــ¤ ﺩﺭ ﮐﻨﺞ ﺳﯿﻨﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﺪﻝ ﺷﺪﻩ ﺳﺖ¤ــــ¤ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺗﺎﺯﻩ ﺷﺒﯿﻪ ﻏﺰﻝ ﺷﺪﻩ ﺳﺖ¤ــــ¤ﺍﺯ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺏ ﺗﻮ ﺧﻮﺵ ﭘﻮﺵ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ¤ــــ¤ ﺑﺎ ﻓﮑﺮ ﺑﻮﺳﻪ ﻫﺎﯼ ﺗﻮ ﺑﯿﻬﻮﺵ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ¤ــــ¤ ﺳﻠﻮﻝ ﺍﻧﻔﺮﺍﺩﯼ ﻣﻦ ﺳﯿﻨﻪ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ¤ــــ¤ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﭘﺮ ﻏﺮﻭﺭ ﺗﻮ ﮔﻨﺠﯿﻨﻪ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ¤ــــ¤ ﺍﻣﺎ ﮐﻨﺎﺭ ﻓﮑﺮ ِ ﺗَﺮَﻡ ﻣﺎﺭ ﺧﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ¤ــــ¤ ﺭﺍﺯ ﻣﺮﺍ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ¤ــــ¤ ﺯﻧﮓ ﺻﺪﺍﺕ ﺗﻮﯼ ﺳﺮﻡ ﺳﻮﺕ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ¤ــــ¤ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﯾﮏ ﺷﺐ ﻣﺒﻬﻮﺕ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ¤ــــ¤ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺳﮑﻮﺕ ﺷﮑﻞ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺳﺖ ﺩﺭ ﺳﺮﻡ¤ــــ¤ ﺍﺯ ﻭﺍﮊﻩ ﻟﺐ ﺑﻪ ﻟﺐ ﺷﺪﻩ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺩﻓﺘﺮﻡ¤ــــ¤ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺍﺗﺎﻕ ﺧﺴﺘﻪ...ﻧﻪ!ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺍﺗﺎﻕ ﻧﯿﺴﺖ¤ــــ¤ ﭘﯿﺪﺍ ﺷﺪﯼ ﺑﻪ ﺷﻌﺮ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻧﯿﺴﺖ¤ــــ¤ ﺷﺎﯾﺪ ﮐﻨﺎﺭ ﻇﻠﻤﺖ ﺗﻮ ﻧﻮﺭ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺍﻣﺎ ﺑﺪﺍﻥ¤ــــ¤ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻏﻢ ﺗﻮ ﺩﻭﺭ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺧﺴﺘَﻢ¤ــــ¤ ﻭﻟﯽ ﺑﻪ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ ﺑﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﺧﻨﺪﻩ¤ــــ¤ ﭼﯿﻨﯽ ﺩﻝ ﺑﻨﺪ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ ﺗﻮ ﺷﺎﻫﺰﺍﺩﻩ ﺍﯼ ﻭ ﻣﻨﻢ ﺧﻔﺘﻪ ﺍﯼ ﻋﻤﯿﻖ¤ــــ¤ﯾﺎ ﺑﻮﺳﻪ ﺍﺕ ﺑﯿﺎﺭ ، ﻭ َﯾﺎ ﺑﺴﭙﺮﻡ ﺑﻪ ﺗﯿﻎ¤ــــ¤ ﻣﻦ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﯾﺪﻩ ﺍﻡ ﺑﻪ ﺧﯿﺎﻝ ﺗﻮ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﻡ¤ــــ¤ ﻧﺎﻣﻤﮑﻨﯽ ﮐﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺤﺎﻝ ﺗﻮ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﻡ

¤ایکاش خوب من¤

ﺍﻱ ﻛﺎﺵ ﺧﻮﺏ ﻣﻦ، ﺩﺭ ﻛﻮﭼﻪ ﻫﺎﻱ...............ﺷﺐ ﻣﻦ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺗﻮ ﺑﺎﺯ، ﺗﺎ ﺍﻧﺘﻬﺎﻱ ﺷﺐ¤¤ ﭘﺮ ﺍﻟﺘﻬﺎﺏ ﻭ ﺭﺍﻡ، ﺳﺮﺷﺎﺭ ﻳﻜﺪﮔﺮ،.......................ﺩﺭﮔﻴﺮ ﺑﻮﺳﻪ ﻫﺎ، ﻏﺮﻕ ﻓﻀﺎﻱ ﺷﺐ¤¤ ﭘﺮ ﻣﻲ ﺯﺩﻳﻢ ﻭ ﺑﺎﺯ ، ﺁﺭﺍﻡ ﻭ ﭘﺮ ﺷﺮﺭ....................ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﻣﻲ ﺷﺪﻳﻢ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻛﺠﺎﻱ ﺷﺐ¤¤ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﻧﻮﺭ ﻣﺎﻩ، ﻫﻢ ﺭﻗﺺ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎ.................ﻣﺴﺖ ﻭ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﺧﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﺍﻧﺤﻨﺎﻱ ﺷﺐ¤¤ ﺯﻳﺒﺎﺳﺖ ﺍﻭﺝ ﻋﺸﻖ ﺩﺭ ﻛﻬﻜﺸﺎﻥ ﺩﻝ...............ﻟﺒﺮﻳﺰ ﻋﻄﺮ ﻫﻢ...، ﺑﺎ ﺭﺩ ﭘﺎﻱ ﺷﺐ