مرادریاب

ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﭘﻮﺳﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺩﯾﻮﺍﺭﻫﺎﯼ ﺟﺴﻤﻢ ﻭ ﻧﻔﺲ ﻫﺎﯾﻢ ﺣﺒﺲ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺭﯾﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺮﮒ.. ﻭ ﺭﻭﺣﻢ ﺩﺭ ﻋﻤﻖ ﺯﻣﯿﻦ ﺯﻧﺪﺍﻧﯿﺴﺖ!.. ﺁﻫﺎﯼ ﺭﻫﮕﺬﺭ ﺁﻫﺎﯼ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺯﯾﺮ ﭘﺎﻫﺎﺗﺎﻥ ﺑﺮﺩﺍﺭﯾﺪ ﻣﻦ ﺍﯾﻨﺠﺎﯾﻢ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﺍﯼ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ.. ﺩﺭ ﻏﻢ.. ﻭ ﺩﺭ ﺗﺎﺑﻮﺕ ﺩﻧﯿﺎ ﻣﺮﺍ ﺩﺭﯾﺎﺏ ﻣﺮﺍ ﺩﺭﯾﺎﺏ!...

پرواز

ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺮ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﺮﺩ ﺑﺎﻟﻬﺎﯾﻢ ﺑﯽ ﺗﻨﻢ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﺮﺩ ﻭﺍﮊﻩ ﻫﺎﯾﻢ ﻫﻤﻪ ﻟﺒﺮﯾﺰ ﺷﺪﻧﺪ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻣﻦ ﺍﺷﮑﻬﺎﯾﻢ ﺑﯽ ﺻﺪﺍ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﺮﺩ ﺷﺎﺧﻪ ﺍﯼ ﮔﻞ ﭼﯿﺪ ﺍﻡ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺩﺷﺖ ﺷﻮﻕ ﻣﻦ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻏﻢ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﺮﺩ ﺷﻌﺮ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺳﺮﻭﺩﻡ ﭘﺮ ﺯ ﺩﺭﺩ ﺭﻭﺡ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﺮﺩ

دنیای جنگل

ﻣﻦ ﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺵ ﺟﻮﺍﻧﯿﻢ ﭘﯿﺮﯼ ﺭﺍ ﺣﺲ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺗﻨﻬﺎﯼ ﻭ ﺳﺎﻟﺨﻮﺭﺩﮔﯽ ﺭﺍ ﺣﺲ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻣﻦ ﻧﻬﺎﻟﯽ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺍﻡ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺟﻨﮕﻞ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﺵ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺷﺎ ﻧﻪ ﻫﺎﺷﺎﻥ ﮐﻮﻟﻪ ﺑﺎ ﺭﯼ ﺍﺯ ﺩﺭﺩﻫﺎ ﻭ ﺭﻧﺞ ﻫﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﺮ ﺧﻮﺷﯽ ﺻﺪ ﻧﺎ ﺧﻮﺷﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻫﺪﯾﻪ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﺩﻧﯿﺎ ﺟﻨﮕﻠﯽ ﺷﺪﻩﭘﺮ ﺍﺯ ﻧﻬﺎﻝ ﻫﺎﯼ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﻭ ﻏﻨﭽﻪ ﻫﺎﯼ ﭘﮋﻣﺮﺩﻩ ﭘﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﺣﯿﻮﺍﻧﺎﺕ ﻭﺣﺸﯽ ﮐﻪ ﺯﯾﺮ ﭘﺎﻫﺎﺷﺎﻥ ﻟﻪ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﻫﺎﯼ ﭘﺎﮎ ﻫﺮ ﺩﺭﺧﺘﯽ ﺭﺍ ﺩﻧﯿﺎ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﻧﯿﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﺟﻨﮓ ﺍﺳﺖ...ﺟﻨﮕﻞ ﺍﺳﺖ

پروازپرستوها

ﺗﻤﺎﻡ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﻨﺪﯼ ﺑﺮ ﻃﻨﯿﻦ ﺧﻮﺵ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﭘﺮﺳﺘﻮﻫﺎ ﻭ ﺗﺎﺑﺶ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺑﺮ ﻃﻠﻮﻉ ﺯﯾﺒﺎﯼ ﺻﺒﺢ، ﺑﻨﮕﺮ...، ﺍﺷﮑﻬﺎﯼ ﭼﮑﯿﺪﻩ ﺷﺪﻩﯼﺷﺐ ﺭﺍ ﺑﺮ ﮔﻠﺒﺮﮔﻬﺎﯼ ﮔﻞ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﺎﺑﺶ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺭﻧﮓ ﻋﺸﻖ ﻣﯿﮕﯿﺮﻧﺪ، ﻭ ﺑﺒﯿﻦ... ﺑﺎﺩﺑﺎﺩﮐﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﺧﺮﺩﺳﺎﻝ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺩﺭ ﺁﻣﺪﻩ!!...

لحظه خداحافظی

ﻏﻢ ﻧﮕﺎﻩ ﺁﺧﺮﺕو ﺗﻮ ﻟﺤﻈﻪﯼﺧﺪﺍحاﻓﻈﯽ؛ ﮔﺮﯾﻪﯼ ﺑﯽ ﻭﻗﻔﻪﯼﻣﻦ ﺗﻮ ﺍﻭﻥ ﺭﻭﺯﺍﯼ ﮐﺎﻏﺬﯼ؛ ﻗﻮﻝ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺗﻦ ﻧﺪﯾﻢ ﺑﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ؛ ﭼﻪ ﺑﯽ ﺩﻭﻭﻡ ﺑﻮﺩ ﻗﻮﻟﻤﻮﻥ ﺟﺪﺍ ﺷﺪﯾﻢ ﺁﺧﺮﮐﺎﺭ ؛ ﺗﻮ ﺣﺴﺮﺕ ﻧﺒﻮﺩﻧﺖ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺧﯿﺎﻟﺘﻢ ﺧﻮﺷﻢ؛ ﺑﺎ ﺭﻓﺘﻨﻢ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﯾﺎﺭ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﻣﻮ ﻣﯿﮑﺸﻢ؛ ﮐﻮﻟﻪ ﺑﺎﺭﻡ ﭘﺮﻩ ﺣﺴﺮﺕ ، ﺗﻮ ﺩﻟﻢ ﯾﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺩﺭﺩﻩ؛ ﻣﺜﻞ ﺁﻭﺍﺭﻩ ﺍﯼ ﺗﻨﻬﺎﻡ ﺗﻮ ﺧﯿﺎﺑﻮﻧﯽ ﮐﻪ ﺳﺮﺩﻩ؛ ﺗﺎ ﺧﯿﺎﻟﺖ ﺑﻪ ﺳﺮﻡ ﻣﯿﺰﻧﻪ ﮔﺮﯾﻢ ﻣﯿﮕﯿﺮﻩ؛ ﺁﺭﻭﻡ ﺁﺭﻭﻡ ﺩﻝ ﺗﻨﮕﻢ ﺩﺍﺭﻩ ﺑﯽ ﺗﻮ ﻣﯿﻤﯿﺮﻩ

‏*‏*ایکاش بودی ومیفهمیدی**

ﮐﺎﺵ ﺑﻮﺩﯼ ﻭ ﻣﯿﻔﻬﻤﯿﺪﯼ ﻭﻗﺖ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ‎ ‎یک ﺁﻩ ﭼﻪ ﻭﺯﻧﯽ ﺩﺍﺭﺩ! ﻟﻄﻔﺎﻫﯽ ﻧﭙﺮﺱ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﭼﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺩﺍﺭﺩ؟! ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﻣﻌﻨﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ‎ ‎ﺩﺭﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻣﻦ ﺧﺪﺍﯼ ﺳﮑﻮﺕ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﺧﻔﻘﺎﻥ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻡ ﺗﺎ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺍﻫﺎﻟﯽ ﺩﻧﯿﺎ ﺧﻂ ﺧﻄﯽ ﻧﺸﻮﺩ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺯﻣﯿﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺯﻣﯿﻦ ﺍﺳﺖ ﺭﺳﻢ ﺁﺩﻣﻬﺎﯾﺶ ﻋﺠﯿﺐ ﺍﺳﺖ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﮔﻢ ﮐﻪ ﻣﯿﺸﻮﯼ ﺑﺠﺎﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻟﺖ ﺑﮕﺮﺩند ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﺖ میکنند ﺩﻟﺘﻨﮕﯽﭼﻪ ﺣﺲ ﺑﺪﯼ ﺍﺳﺖ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﭼﻪ ﺣﺲ ﺑﺪﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﺎﺵ ﭘﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﺍﺑﺮ ﻣﯿﺸﺪﻡ ﺩﻟﻢ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺭﯾﺪ ﮐﺎﺵ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺷﺮﺍﺭ ﻧﻮﺭ ﻣﯿﺸﺪ ﺍﺷﺘﯽ ﻣﯿﺪﺍﺩﺵ ﻭ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﭼﻪ ﮐﻼﻡ ﮐﺎﻣﻠﯽ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻦ ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻟﻢ ﺗﻨﮓ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺍﺳﺖ! ﻣﯿﺎﻥ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﻭ ﻧﻤﺎﻧﺪﻥ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺗﻨﻬﺎیک ﺣﺮﻑ ﺳﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﻗﻮﻝ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﯽ ﺍﻣﺎﻥ ﺑﮕﻮ: ﺩﻝ ﺍﮔﺮ ﺩﻝ ﺑﺎﺷﺪ ، ﺁﺏ ﺍﺯ ﺁﺳﯿﺎﺏ ﻋﻼﻗﻪ ﺍﺵ ﻧﻤﯽ ﺍﻓﺘﺪ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ ﺭﺍ ﻣﻌﻨﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺑﺎ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﭘﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﻢ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ ﺭﺍ ﻣﻌﻨﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺑﺎ ﺷﻤﻊ,ﺑﺎ ﺳﻮﺯﺵ ﻧﺎﮔﺮﯾﺰ ﺷﻤﻌﯽ ﺑﯽ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ ﺭﺍ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯿﺘﻮﺍﻥ ﺗﻔﺴﯿﺮ ﮐﺮﺩ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ ﺧﯿﻠﯽ ﺩﺷﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ؟