ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﺮﮔﺮﺩد ﺳﺮﺑﺎﺯ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﺳﺪ ﺍﺯ ﻧﯿﻮ ﯾﻮﺭﮎ ﺑﺎ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﺗﻤﺎﺱ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﻋﺰﯾﺰﻡ ﺟﻨﮓ ﺗﻤﻮﻡ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻣﻦ ﻣﯿﺨﻮﺍﻡ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﮔﺮﺩﻡ ﻭﻟﯽ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ خواﻫﺸﯽ ﺩﺍﺭﻡ؛ ﺭﻓﯿﻘﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ او ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﯿﺎﻭﺭﻡ؛آنها ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﻣﺎ ﺑﺎ ﮐﻤﺎﻝ ﻣﯿﻞ ﻣﺸﺘﺎﻗﯿﻢ ﺍﻭ ﺭﺍ ببینیم؛ ﭘﺴﺮ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ ﻭﻟﯽ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻭ ﺑﺪوﻧﯿﺪ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ ﺁﺳﯿﺐ ﺩﯾﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﺑﺎ ﻣﯿﻦ ﯾﮏ ﺩﺳﺖ ﻭیک ﭘﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭﺟﺎﯾﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻓﺘﻦ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺟﺰ ﺷﻤﺎ ﻭ ﻣﻦ؛ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﻪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﻫﯿﺪ ﺍﻭ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﺪ ﭘﺪﺭﺵ ﮔﻔﺖ: ﭘﺴﺮ ﻋﺰﯾﺰﻡ ﻣﺘﺎﺳﻔﻢ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﺸﮑﻞ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺭﺥ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﺎ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﯿﻢ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﺍﻭ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﺪ ﻭﻟﯽ با ﻣﺎ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻪ؛ ﭘﺴﺮ ﮔﻔﺖ ﻧﻪ ﻣﻦ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺍﻭ ﺩﺭﻣﻨﺰﻝ ﻣﺎ ﻭ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺯندگی ﮐﻨﺪ؛ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭﺟﻮﺍﺏ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﻧﻪ ﻓﺮﺩﯼ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﻣﻮﺟﺐ ﺩﺭﺩﺳﺮ ﻣﺎ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﻭ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻧﻤﯽ ﺩﻫﯿﻢ او ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ را ﺑﺮ ﻫﻢ ﺑﺰﻧﺪ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﮔﺮﺩﯼ ﻭ ﻓﺮﺍﻣﻮشش ﮐﻨﯽ ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﻢ ﺻﺤﺒﺖ ﺍین ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺭﺍ ﻧﮑﻦ. ﺩﺭﺍﯾﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﭘﺴﺮ ﺑﺎ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽ ﺗﻠﻔﻦ ﺭﺍ ﻗﻄﻊ ﮐﺮﺩ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﭘﻠﯿﺲ ﻧﯿﻮ ﯾﻮﺭک به ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﭘﺴﺮ ﺍﻃﻼﻉ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﺎﻧﺤﻪ ﯼ ﺳﻘﻮﻁ ﺍﺯ ﯾﮏ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﺟﺎﻥ ﺑﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﮐﺎ ﺭﺍ ﻣﺸﮑﻮﮎ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﮐﺸﯽ ﭘﺴﺮ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﻭ ﺳﺮﺍﺳﯿﻤﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﻧﯿﻮ ﯾﻮﺭﮎ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﺟﺴﺪ ﺑﻪ ﭘﺰﺷﮏ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ ﺑﺎ ﯾﺪﻥ ﺟﺴﺪ ﻗﻠﺐ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﺍﺯ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽ ﺍﯾﺴﺘﺪ ﭘﺴﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﯾﮏ ﺩﺳﺖ ﻭ یک ﭘﺎ ﻧﺪﺍﺷﺖ