ﺩﺭ ﺩﻭﺭ ﺩﺳﺖ ﻗﻮﯾﯽ ﭘﺮﯾﺪﻩ ﺑﯽ ﮔﺎﻩ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺷﻮﯾﺪ ﻏﺒﺎﺭ ﻧﯿﻞ ﺯ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮ ﺳﭙﯿﺪ. ﻟﺐ ﮬﺎﯼ ﺟﻮﯾﺒﺎﺭ ﻟﺒﺮﯾﺰ ﻣﻮﺝ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﺩﺭ ﺑﺴﺘﺮ ﺳﭙﯿﺪ. ﺩﺭ ﮬﻢ ﺩﻭﯾﺪﻩ ﺳﺎﯾﻪ ﻭ ﺭﻭﺷﻦ. ﻟﻐﺰﺍﻥ ﻣﯿﺎﻥ ﺧﺮﻣﻦ ﺩﻭﺩﻩ ﺷﺒﺘﺎﺏ ﻣﯽ ﻓﺮﻭﺯﺩ ﺩﺭ ﺁﺫﺭ ﺳﭙﯿﺪ. ﮬﻤﭙﺎﯼ ﺭﻗﺺ ﻧﺎﺯﮎ ﻧﯽ ﺯﺍﺭ ﻣﺮﺩﺍﺏ ﻣﯽ ﮔﺸﺎﯾﺪ ﭼﺸﻢ ﺗﺮ ﺳﭙﯿﺪ. ﺧﻄﯽ ﺯ ﻧﻮﺭ ﺭﻭﯼ ﺳﯿﺎﮬﯽ ﺍﺳﺖ: ﮔﻮﯾﯽ ﺑﺮ ﺁﺑﻨﻮﺱ ﺩﺭﺧﺸﺪ ﺯﺭ ﺳﭙﯿﺪ. ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺳﺎﯾﻪ ﮬﺎ ﺷﺪﻩ ﻭﯾﺮﺍﻥ. ﺩﺳﺖ ﻧﮕﺎﻩ ﺩﺭ ﺍﻓﻖ ﺩﻭﺭ ﮐﺎﺧﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﺎ ﻣﺮﻣﺮ ﺳﭙﯿﺪ
Bad nabod