متهم ولی بیگناه

ﺣﺎﻻﮐﻪﺑﻪﺧﺎﻃﺮﺗﻮﺑﺮﺭﻭﯼﺩﻟﻢﭘﺎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻢﭼﻨﺪﻟﺤﻈﻪﻧﯿﺰﺑﻪﻣﻦﻧﮕﺎﻩ ﺑﯿﻨﺪﺍﺯ! ﺣﺎﻻﮐﻪﺑﻪﺧﺎﻃﺮﺗﻮﺍﺯﺻﺒﺢﺗﺎﺷﺐ ﮔﺮﯾﻪﻣﯿﮑﻨﻢ،یک ﻟﺤﻈﻪﻧﯿﺰﺑﻪﺣﺮﻑ ﺩﻟﻢ ﮔﻮﺵ ﮐﻦ! ﭼﺮﺍﺑﻪﺑﯿﺮﺍﻫﻪﻣﯿﺮﻭﯼ،ﺩﯾﮕﺮﺑﻬﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﺖ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺗﮑﺮﺍﺭﯼ ﺷﺪﻩ ، ﺑﯽ ﻭﻓﺎﯾﯽ ﮐﺎﺭ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﺍﺕ ﺷﺪﻩ! ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻫﻢﺍﯾﻨﺒﺎﺭﻧﯿﺰﻣﻦﻣﺠﺮﻡﺍﯾﻦ ﻗﺼﻪﯼﺗﻠﺦ ﺑﺎﺷﻢ، ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻫﻢﺍﯾﻨﺒﺎﺭﻫﻢﻣﻦﻣﺘﻬﻢﺭﺩﯾﻒ ﺍﻭﻝ ﺑﺎﺷﻢ! ﻣﻦﮐﻪﮔﻨﺎﻫﯽﻧﮑﺮﺩﻡﺍﯼﺧﺪﺍ،ﭼﺮﺍ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪﺑﺎﯾﺪﺩﺭﻋﺬﺍﺏﻟﺤﻈﻪﻫﺎﯼ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺑﺎﺷﻢ! ﻧﻪﺍﯾﻨﺒﺎﺭﻋﺎﺷﻖﺷﺪﻧﻢﮔﻨﺎﻩﻧﺒﻮﺩ،ﺍﯾﻦ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﭘﺎﮎ ﻗﻠﺐ ﺑﯿﭽﺎﺭﻩﯼﻣﻦ ﺑﻮﺩ ، ﮐﻪﺗﻮﺑﺎﻭﺭﻧﮑﺮﺩﯼﻭﻗﻠﺒﻢﺭﺍﺯﯾﺮ ﭘﺎﻫﺎﯾﺖ ﻟﻪ ﮐﺮﺩﯼ! ﺗﻮﺑﺎﻭﺭﻧﮑﻦﺍﻣﺎﻣﻦﺑﻪﺍﻧﺪﺍﺯﻩﯼﺗﻤﺎﻡ ﺑﯽﻣﺤﺒﺘﯽﻫﺎﯾﯽﮐﻪﺑﻪﻣﻦﮐﺮﺩﯼ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ! ﺗﻮﻣﺮﺍﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪﻗﻠﺒﺖﺑﯿﺮﻭﻥ ﺑﯿﻨﺪﺍﺯ، ﻣﻦ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪﯼﻗﻠﺒﺖ ﻣﯿﻨﺸﯿﻨﻢ ، ﺗﻮﺑﻪﻣﻦﻣﺤﺒﺖﻧﺮﺳﺎﻥ،ﻣﻦﺩﺭ ﻫﻤﺎﻧﺠﺎ ﻣﯿﻤﯿﺮﻡ! ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺗﻮﻏﺮﻭﺭﻡ ﺭﺍﺷﮑﺴﺘﻢ ، ﺣﺮﻑ ﺩﻟﻢﺭﺍﺑﺎﻭﺭﻧﮑﺮﺩﻡﻭﺑﺎﺯﺑﻪﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺕ ﻧﺸﺴﺘﻢ ﻟﺤﻈﻪﺍﯼﺑﺮﮔﺮﺩﻭﺑﺒﯿﻦﮐﻪﻣﻦﺑﺎ ﺍﻟﺘﻤﺎﺱ ﺩﺭ ﺧﺎﮐﺖ ﻧﯿﺰ ﺳﺠﺪﻩ ﮐﺮﺩﻡ! ﺑﺎﻭﺟﻮﺩﺗﻤﺎﻡﺑﯽﻣﺤﺒﺘﯽﻫﺎﯾﺖ،ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻮ ﻫﻤﻪﯼﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﻡ ﺭﺍ ﻓﺪﺍﯾﺖﮐﺮﺩﻡ ،ﺭﺍﺿﯽﻧﯿﺴﺘﻢ ﮐﻪﺗﻮ ﺣﺘﯽ یکﺗﺎﺭﻣﻮﯾﺖﺭﺍﻓﺪﺍﯼﻋﺸﻖﺑﯽﭘﺎﯾﺎﻧﻢ ﮐﻨﯽ!(مهدی لقمانی)