¤تک بیتی¤

ﻣﮕﻪﺍﺯﺕﭼﯽﮐﻢﺩﺍﺭﻡﮐﻪﺭﻭﺯﻭ ﺷﺐ ﻧﺎﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ¤¤ ﻓﮑﺮﻣﯽﮐﻨﯽﺍﺯﻡﺳﺮﯼ،ﺑﺎﻝ ﺩﺍﺭﯼ ، ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ؟¤¤ ﻣﺎﺭﻭﺑﮕﻮﺳﭙﺮﺩﯾﻤﺶﺩﻝﻭ ﭼﺸﺎﻣﻮﻧﻮ ﺑﻪ ﮐﯽ¤¤ ﺍﻭﻥ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮔﻪ ، ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻋﺮﻭﺳﮑﯽ¤¤ ﺩﺍﺭﻡﺍﺯﺗﻮﻣﯽﻧﻮﯾﺴﻢﺗﻮﯾﻪﺭﻭﺯ ﺳﺮﺩ ﺑﺮﻓﯽ¤¤ ﻗﻠﻤﻢﻧﻤﯽﻧﻮﯾﺴﻪ،ﻣﯽﮔﻪﺗﻮ ﻧﺪﺍﺭﯼ ﺣﺮﻓﯽ¤¤ ﺑﺮﻭﺩﯾﮕﻪﻧﺒﯿﻨﻤﺖ،ﺧﺎﻃﺮﺧﻮﺍﻫﯿﺖ ﺩﺭﻭﻍ ﺑﻮﺩﻩ¤¤ ﺗﻮﺧﻠﻮﺗﻢﺑﺎﮔﺮﯾﻪﻫﺎﻡ،ﭼﻪﻗﺪﺭ ﺳﺮﺕ ﺷﻠﻮﻍ ﺑﻮﺩﻩ¤¤ ﺭﻭﺷﻨﯽ ﭼﺸﺎﺕ ﻧﺪﺍﺭﻩ ﻣﺮﺯﯼ¤¤ ﺗﻮ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﺎ ﻣﯽ ﺍﺭﺯﯼ

¤دست گذاشتم رویکی که؟¤

ﺩﺳﺖ ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ ﺭﻭ ﯾﮑﯽ ﮐﻪ ﯾﮏ قشوﻥ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﻮﺍﺷﻦ¤ ﻫﻤﺸﻮﻥﻫﻨﺮﺩﺍﺭﻥ،ﯾﺎﺷﺎﻋﺮﻥﯾﺎ ﻧﻘﺎﺷﻦ¤ ﯾﺎﮐﻪﭘﺸﺖﭘﻨﺠﺮﺵﺑﺎﮔﺮﯾﻪﮔﯿﺘﺎﺭ ﻣﯽ ﺯﻧﻦ¤ ﯾﺎ ﮐﻪ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﻣﯽ ﺷﻨﻮ ﺗﻮ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎ ﺟﺎﺭ ﻣﯽ ﺯﻧﻦ¤ ﺩﺳﺖﮔﺬﺍﺷﺘﻢﺭﻭﮐﺴﯽﮐﻪ ﻋﺎﺷﻘﻢ ﻧﻤﯽ ﺩﻭﻧﺴﺖ¤ ﺳﺮﺑﻮﺩﻡﺍﺯﺧﯿﻠﯿﺎﻭﻻﯾﻘﻢﻧﻤﯽ ﺩﻭﻧﺴﺖ¤ ﺩﺳﺖﮔﺬﺍﺷﺘﻢﺭﻭ ﮐﺴﯽﮐﻪ ﻣﺠﻨﻮﻧﺎ ﺩﯾﻮﻭﻧﺸﻦ¤ ﻫﻤﻪﺷﺎﻫﺰﺍﺩﻩﻫﺎ،ﺩﺭﺑﻮﻥﺩﻭﺭ ﺧﻮﻧﺸﻦ¤ ﺩﺳﺖﮔﺬﺍﺷﺘﻢﺭﻭﮐﺴﯽﮐﻪﺭﻧﮓ ﭼﺸﻤﺎﺵ ﺭﻭﺷﻨﻪ¤ ﺷﻤﺸﺎﺩﻫﻤﺴﺎﯾﻤﻮﻥﭘﯿﺶﻗﺪﺵ ﯾﻪ ﺳﻮﺯﻧﻪ¤ ﺩﺳﺖ ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ ﺭﻭ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻃﻌﻢ ﭼﺸﻤﺎﺵ ﻋﺴﻠﻪ¤ ﮐﻤﺘﺮﯾﻦﺷﻌﺮﯼﮐﻪﺗﻮﻣﯽﺷﻨﻮﯼ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﻏﺰﻟﻪ¤ ﺩﺳﺖﮔﺬﻟﺸﺘﻢﺭﻭﮐﺴﯽﮐﻪﻣﺎﻩ ﺍﺯﺵ ﻃﻠﺐ ﺩﺍﺭﻩ¤ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪﺍﺯﺷﻌﻠﻪﯼﭼﺸﻤﺎﯼﺍﻭﻧﻪ ﮐﻪ ﺗﺐ ﺩﺍﺭﻩ¤ ﺩﺳﺖﮔﺬﺍﺷﺘﻢﺭﻭﯾﮑﯽﮐﻪﻫﻤﻪ ﺩﻭﺭ ﻭ ﺑﺮﺷﻦ¤ ﻣﺮﺩﺷﻦ،ﺩﯾﻮﻭﻧﺸﻦ،ﻣﺠﻨﻮﻧﺸﻦ، ﭘﺮﭘﺮﺷﻦ¤ ﺩﺳﺖﮔﺬﺍﺷﺘﻢﺭﻭﯾﮑﯽﮐﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﺵ ﺯﯾﺎﺩﯾﻦ¤ ﻫﻤﻪ ﺟﻮﺭﺷﻮ ﺩﺍﺭﻩ ، ﻫﻢ ﻋﺠﯿﺒﻦ ، ﻫﻢ ﻋﺎﺩﯾﻦ¤ ﺩﺳﺖﮔﺬﺍﺷﺘﻢﺭﻭﯾﮑﯽﮐﻪﻧﻪ ﺳﻔﯿﺪﻩ ﻧﻪ ﺳﯿﺎﻩ¤ ﻇﺎﻫﺮﺵﮔﻨﺪﻣﯿﻪ،ﺑﻪﭼﺸﻤﻢﺍﻣﺎ ﮐﯿﻤﯿﺎ¤ ﺩﺳﺖﮔﺬﺍﺷﺘﻢﺭﻭﯾﮑﯽﮐﻪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺶ ﺧﻮﺍﺑﻪ ﻫﻨﻮﺯ¤ ﮐﻤﺘﺮﯾﻦﺷﺎﮔﺮﺩﭼﺸﻤﺎﺵﺧﻮﺩ ﻣﻬﺘﺎﺑﻪ ﻫﻨﻮﺯ¤ ﺩﺳﺖﮔﺬﺍﺷﺘﻢﺭﻭﯾﮑﯽﮐﻪﻋﺎﺩﺗﺶ ﻧﺴﺎﺧﺘﻨﻪ¤ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖﻫﺮﮐﺴﯽﮐﻪﻣﯽﺧﻮﺍﺩ ﺍﻭﻧﻮ ، ﺑﺎﺧﺘﻨﻪ¤ ﺩﺳﺖ ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ ﺭﻭ ﯾﮑﯽ ﮐﻪ ﺍﻭﻥ ﻣﻨﻮ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺭﻩ¤ ﻣﻦﺗﻮﭘﺎﯾﯿﺰﻡ ﻭﺍﻭﻥﺍﻫﻞ ﯾﻪﺟﺎ، ﺗﻮ ﺑﻬﺎﺭﻩ¤ ﺩﺳﺖﮔﺬﺍﺷﺘﻢﺭﻭﯾﮑﯽﮐﻪ ﺷﻌﺮﻣﻮ ﮔﻮﺵ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ¤ ﺁﺧﺮﯾﻦﺑﯿﺖ ﻭ ﻣﯽﺧﻮﻧﻪ ﻭ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ¤ ﺩﺳﺖﮔﺬﺍﺷﺘﻢﺭﻭﯾﮑﯽﮐﻪ ﮐﻬﮑﺸﻮﻥ ، ﻗﺎﯾﻘﺸﻪ¤ ﺍﻧﻘﺪﺭﺩﻭﺳﺶﺩﺍﺭﻥ،ﻫﺮﮐﯽ ﺧﻮﺑﻪ ، ﻋﺎﺷﻘﺸﻪ¤ ﺩﺳﺖﮔﺬﺍﺷﺘﻦﺭﻭﯾﮑﯽﮐﻪ ﺧﻨﺪﺷﻢ ﻧﻔﺲ ﺩﺍﺭﻩ¤ ﺗﻮ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﻘﺸﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺏ ﺩﻧﯿﺎ ﺩﺱ ﺩﺍﺭﻩ¤ ﺩﺳﺖﮔﺬﺍﺷﺘﻢﺭﻭﯾﮑﯽﮐﻪﺩﺳﺖ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺭﻭ ﻫﻤﻪ¤ ﻭﻟﯽﻫﺮﮐﺴﯽﺭﻭﮐﻪﺗﻮﻧﺸﻮﻥ ﺑﺪﯼ ، ﻣﯽ ﮔﻪ ﮐﻤﻪ¤ ﺩﺳﺖﮔﺬﺍﺷﺘﻢﺭﻭﯾﮑﯽ،ﻣﺎﺭﻭﭼﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻫﺎ¤ ﺑﺮﻭﺷﺎﻋﺮ،ﺗﻮﺑﻤﻮﻧﻮ،ﻋﺸﻘﻮ، ﺩﺳﺖ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎ¤ ﺩﺳﺖﮔﺬﺍﺷﺘﯽﺭﻭﮐﺴﯽﮐﻪﺍﺯﺗﻮ ﺧﻨﺪﺵ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻩ¤ ﺍﯾﻨﺎﺭﻭﺩﻟﻢﻣﯽﮔﻪ،ﻣﯽﮔﻪﻭ ﺑﻌﺪﺵ ﻣﯽ ﻣﯿﺮﻩ¤ ﺩﺳﺖﮔﺬﺍﺷﺘﻦﺭﻭﮐﺴﯽﺁﺳﻮﻧﻪﺍﻣﺎ ﺳﺎﺩﻩ ﻧﯿﺴﺖ¤ ﺗﻮﯼﺍﯾﻨﺠﻮﺭﺑﺎﺯﯾﺎ،ﺧﻮﺏﻫﻤﯿﺸﻪ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﻧﯿﺴﺖ¤ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﻢﮐﻪﺩﯾﮕﻪﺭﻭﻫﯿﭽﮑﯽ ﺩﺳﺖ ﻧﻤﯽ ﺫﺍﺭﻡ¤ ﻭﻟﯽﻧﻪﺩﺭﻭﻏﻪﻣﻦﻫﻨﻮﺯﺍﻭﻧﻮ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﺍﺭﻡ¤ ﺩﺳﺖﮔﺬﺍﺷﺘﻢﺣﺎﻻﺭﻭﻗﻠﺒﻤﻮ، ﭼﺸﺎﻣﻮ ، ﺳﺮﻡ¤ ﺗﺎﻣﺚﺗﻮﻗﺼﻪﻫﺎ،ﺍﺯﯾﺎﺩﻡﺍﻭﻧﻮ ﺑﺒﺮﻡ¤ ﻭﻟﯽ ﺩﺳﺖ ، ﻋﺎﻗﻠﺘﺮ ﻣﻮﻧﺪﻩ ﺭﻭﯼ ﻫﻤﯿﻦ ﯾﮑﯽ¤ ﭼﺮﺍﻣﻦ ﺑﺬﺍﺭﻣﺶﺭﻭ ﺳﺮﻭ ﭼﺸﺎﻡ ، ﺍﻟﮑﯽ؟

¤زنده به گور¤

ﺑﻮﯼﮐﺎﻓﻮﺭﻣﯿﺪﻩﺩﺳﺘﻢ‚ﭼﻘﺪﺭﺍﺯ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﺩﻭﺭﻡ¤ ﻣﯽﺯﻧﻪﻧﺒﺾﻧﻔﺲﻫﺎﻡ‚ﺍﻣﺎﻣﻦ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﮕﻮﺭﻡ¤ ﻭﻗﺖﻏﯿﺒﺖﻧﮕﺎﻫﺖ‚ﺯﻧﺪﮔﯽﺁﯾﻨﻪﯼ ﻣﺮﮔﻪ¤ ﮔﻞ ﻧﯿﻠﻮﻓﺮ ﺭﻭﯾﺎ ﺯﯾﺮ ﺭﮔﺒﺎﺭ ﺗﮕﺮﮔﻪ¤ ﺑﺎﺗﻮﺩﺭﯾﺎﯼ ﻏﺮﻭﺭﻡ‚ﺍﻣﺎ ﺑﯽﺗﻮ ﺩﺭﯾﺎ ﺗﺸﻨﻪ ﺱ¤ ﺑﯽﺗﻮﺳﯿﻨﻪﯼﺳﮑﻮﺗﻢﺗﺸﻨﻪﯼ ﺗﯿﻐﻪ ﯼ ﺩﺷﻨﻪ ﺱ¤ ﻫﻢ ﻃﻠﻮﻉ ﻭ ﻫﻢ ﻏﺮﻭﺑﯽ ﺑﺪﯼ ﺍﻣﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺑﯽ¤ ﻭﺍﺳﻪ ﺍﯾﻦ ﺯﺍﻧﻮ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﯾﻪ ﻃﻠﺴﻢ ﻧﻘﺮﻩ ﮐﻮﺑﯽ¤ ﻭﻗﺘﯽﻣﯿﺮﺳﻢﺑﻪﺁﺧﺮ‚ﺗﻮﯼﺩﺍﻟﻮﻥ ﯾﻪ ﺑﻦ ﺑﺴﺖ¤ ﺩﻡﺁﺧﺮﺳﻘﻮﻃﻢﺍﻭﺝﻏﯿﺒﺖﯾﻪ ﻫﻤﺪﺳﺖ¤ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﺸﻪﯾﻪﻧﺮﺩﺑﻮنی که میادﺍﺯﺩﻝ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ¤ ﺑﺎﺯﻣﯿﺸﻪﺻﺪﺗﺎﮔﺬﺭﮔﺎﻩ‚ﺗﻮﯼﺁﯾﻨﻪ ﯼ ﭼﺸﺎﺕ ﺩﯾﺪ¤ ﺑﯿﺎ!ﺧﺎﺗﻮﻥﻗﺪﯾﻤﯽ!ﯾﻪﺗﺮﺍﻧﻪ ﻣﻬﻤﻮﻧﻢ ﮐﻦ¤ ﯾﻪﺣﺼﯿﺮﮐﻬﻨﻪﺍﻡﻣﻦﻗﺎﻟﯽ ﺳﻠﯿﻤﻮﻧﻢ ﮐﻦ¤ ﻫﻢ ﻃﻠﻮﻉ.ﻫﻢ ﻏﺮﻭﺑﯽ ﺑﺪﯼ ﺍﻣﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺑﯽ¤ ﻭﺍﺳﻪ ﺍﯾﻦ ﺯﺍﻧﻮ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﯾﻪ ﻃﻠﺴﻢ ﻧﻘﺮﻩ ﮐﻮﺑﯽ

¤دریغ:اردلان سرفراز¤

ﺑﻪ ﺩﺍﺩﻡ ﺑﺮﺱ ﺍﯼ ﺍﺷﮏ ﺩﻟﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ¤ ﻧﮕﻮ ﺍﺯ ﺩﻭﺭﯼ ﮐﯽ ﻧﭙﺮﺱ ﺍﺯ ﭼﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ¤ ﻣﻨﻮ ﺩﺭﯾﻎ ﯾﮏ ﺧﻮﺏ ﺑﻪ ﻭﯾﺮﻭﻧﯽ ﮐﺸﻮﻧﺪﻩ¤ ﻋﺰﯾﺰﻣﻪ ﺗﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﻧﻔﺲ ﺗﻮ ﺳﯿﻨﻪ ﻣﻮﻧﺪﻩ¤ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺗﻠﺦ ﻣﻦ ﻭ ﯾﮏ ﻋﺎﻟﻤﻪ ﯾﺎﺩ¤ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺭﻭﺑﺮﻭﯾﻢ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﺮ ﺑﺎﺩ¤ ﮐﺴﯽ ﮎ ﻩ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻋﺸﻘﺶ ﭘﺸﺖ ﭘﺎ ﺯﺩ¤ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﻧﮓ ﻓﻨﺎ ﺯﺩ¤ ﭼﻪ ﺩﺭﺩﯾﻪ ﺧﺪﺍﯾﺎ ﻧﺨﻮﺍﺳﺘﻦ ﺍﻣﺎ ﺭﻓﺘﻦ¤ ﺑﺮﺍﯼﺍﻭﻥﮐﻪﺳﺎﯾﻪﺱﻫﻤﯿﺸﻪﺭﻭ ﺳﺮ ﻣﻦ¤ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻭﻗﺖ ﺭﻓﺘﻦ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻋﺎﺷﻘﻢ ﮐﺮﺩ¤ ﻣﻨﻮ ﺁﺑﺎﺩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺧﻮﺩﺵ ﻭﯾﺮﻭﻥ ﺷﺪ ﺍﺯ ﺩﺭﺩ¤ ﺑﺪﺍﺩﻡ ﺑﺮﺱ ﺍﯼ ﺍﺷﮏ ﺩﻟﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ¤ ﻧﮕﻮ ﺍﺯ ﺩﻭﺭﯼ ﮐﯽ ﻧﭙﺮﺱ ﺍﺯ ﭼﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ¤ ﺑﻪﺁﺗﺶﺗﻦﺯﺩﻭﺭﻓﺖﺗﺎﻣﻦﺍﯾﻨﺠﺎ ﻧﺴﻮﺯﻡ¤ ﺑﺎ ﺭﻓﺘﻨﺶ ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺗﻮ ﺧﻮﻧﻤﻪ ﻫﻨﻮﺯﻡ¤ ﻫﻨﻮﺯﺳﺎﻻﺭﺧﻮﻧﻪﺱﭘﻨﺎﻩﻣﻨﻪ ﺩﺳﺘﺎﺵ¤ ﺳﺮﻡﺭﻭﺷﻮﻧﻪﻫﺎﺷﻪﺭﻭﮔﻮﻧﻤﻪ ﻧﻔﺲ ﻫﺎﺵ¤ ﺑﻪ ﺩﺍﺩﻡ ﺑﺮﺱ ﺍﯼ ﺍﺷﻢ

¤تقدیر:اردلان سرفراز¤

ﺁﺩﻡ ﺧﯿﻠﯽ ﺣﻘﯿﺮﻩ ﺑﺎﺯﯾﭽﻪ ﯼ ﺗﻘﺪﯾﺮﻩ¤ ﭘﻞ ﺑﯿﻦ ﺩﻭ ﻣﺮﮔﻪ ﻣﺮﮔﯽ ﮐﻪ ﻧﺎﮔﺰﯾﺮﻩ¤ ﺣﺘﯽ ﺧﻮﺩ ﺗﻮﻟﺪ ﺁﻏﺎﺯ ﺭﺍﻩ ﻣﺮﮔﻪ ¤ﺣﺪﯾﺚ ﻋﻤﺮ ﻭ ﺁﺩﻡ ﺣﺪﯾﺚ ﺑﺎﺩ ﻭ ﺑﺮﮔﻪ¤ ﺁﻏﺎﺯ ﯾﮏ ﺳﻔﺮ ﺑﻮﺩ ﻭﻗﺘﯽ ﻧﻔﺲ ﮐﺸﯿﺪﯾﻢ¤ ﺑﺎ ﻫﺮ ﻧﻔﺲ ﻫﺰﺍﺭ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﻣﺮﮒ ﺩﻭﯾﺪﯾﻢ¤ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﻗﻤﺎﺭ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻧﺒﺮﺩﻩ ﻫﺴﺘﯽ ﺑﺎﺧﺘﯿﻢ¤ ﺗﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﺭﻭ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﺍﺯ ﮔﺮﯾﻪ ﺁﯾﻨﻪ ﺳﺎﺧﺘﯿﻢ¤ ﺁﺩﻡ ﺧﯿﻠﯽ ﺣﻘﯿﺮﻩ ﺑﺎﺯﯾﭽﻪ ﯼ ﺗﻘﺪﯾﺮﻩ¤ ﭘﻞ ﺑﯿﻦ ﺩﻭ ﻣﺮﮔﻪ ﻣﺮﮔﯽ ﮐﻪ ﻧﺎﮔﺰﯾﺮﻩ¤ ﻓﺮﺻﺖ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮﺩﻥ¤ ﻓﺮﺩﺍ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﯿﻢ ﺍﺯ ﻫﻢ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﺍﯼ ﯾﺎ ﺩﺷﻤﻦ¤ ﺍﯼ ﺁﺷﻨﺎﯼ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻋﺸﻖ ﻣﻨﻮ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻦ¤ ﻓﺮﺩﺍ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﻫﺴﺘﯽ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻭ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺳﺮ ﮐﻦ¤ ﺗﻮﻟﺪ ﻫﺮ ﻗﺼﻪ ﯾﮏ ﺟﺎﺩﻩ ﯼ ﮐﻮﺗﺎﻫﻪ¤ ﺍﻭﻝ ﻭ ﺁخر ﻣﺮﮔﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﯿﻮﻥ ﺭﺍﻫﻪ¤ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﻋﺎﺟﺰﺍﻧﻪ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﯿﻢ¤ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﯿﺎ ﺑﻤﯿﺮﯾﻢ ﺷﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﮔﺸﺘﯿﻢ¤ ﺁﺩﻡ ﺧﯿﻠﯽ ﺣﻘﯿﺮﻩ ﺑﺎﺯﯾﭽﻪ ﯼ ﺗﻘﺪﯾﺮﻩ¤ ﮔﻞ ﺑﯿﻦ ﺩﻭ ﻣﺮﮔﻪ ﻣﺮﮔﯽ ﮐﻪ ﻧﺎﮔﺰﯾﺮﻩ

¤اجاق:اردلان سرفراز¤

ﻏﺮﯾﺐﻭﮔﻨﮓﻭﺑﯽﻓﺮﯾﺎﺩ،ﺍﺟﺎﻗﯽ ﺳﺮﺩ ﻭ ﺧﺎﻣﻮﺷﻢ¤ ﻧﻔﺲﻫﺎﻡﺳﺮﺩﻭﯾﺦﺑﺴﺘﻪ، ﺯﻣﺴﺘﻮﻥ ﺗﻮ ﺁﻏﻮﺷﻢ¤ ﯾﻪﺭﻭﺯﺗﻮﺳﯿﻨﻪﯼﺳﺮﺩﻡ، ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺷﻌﻠﻪ ﺑﺮﭘﺎ ﺑﻮﺩ¤ ﺗﻨﻢ ﻓﺎﻧﻮﺱ ﺷﺐ ﺳﻮﺯ ﺷﺒﺎﯼ ﺳﺮﺩ ﯾﻠﺪﺍ ﺑﻮﺩ¤ ﯾﻪ ﺷﺐ ﺑﺎﺩﯼ ﻏﺮﯾﺐ ﺍﻭﻣﺪ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﺑﺎﺭﻭﻥ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺎﺭﯾﺪ¤ ﻣﻨﻮ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﺑﺎﺭﻭﻥ ﻣﯽ ﺑﺮﺩ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮﺍﻣﻮ ﺑﺎﺩ¤ ﭼﺸﺎﻡ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺍﺷﮏ ﻟﺒﺎﻡ ﺩﺭ ﺣﺴﺮﺕ ﻓﺮﯾﺎﺩ¤ ﺣﺎﻻ ﺧﺎﻟﯽ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺧﺎﻟﯽ ﺍﺟﺎﻗﯽ ﺳﺮﺩ ﻭ ﺧﺎﻣﻮﺷﻢ¤ ﻧﻔﺲ ﻫﺎﻡ ﺳﺮﺩ ﻭ ﯾﺦ ﺑﺴﺘﻪ ﺯﻣﺴﺘﻮﻧﻪ ﺗﻮ ﺁﻏﻮﺷﻢ¤ ﺍﺟﺎﻗﯽﺧﺎﻟﯽﻭﺧﺎﻣﻮﺵﻣﺚﯾﻪ ﻗﻠﺐ ﺑﯽ ﺧﻮﻧﻪ¤ یکی ﺑﺎﺩﺳﺖﺁﻓﺘﺎﺑﯿﺶﺗﻮﺭﮒﻫﺎﻡ ﺧﻮﻥ ﻣﯽ ﺟﻮﺷﻮﻧﻪ¤ ﻣﯽﺩﻭﻧﻢﺷﻌﻠﻪﻭﺭﻣﯽﺷﻢﻣﯽ ﺳﻮﺯﻭﻧﻢ ﺯﻣﺴﺘﻮﻧﻮ¤ ﻣﯽﮔﯿﺮﻡﺑﺎﺳﺮﺍﻧﮕﺸﺘﻢﻫﻤﻪ ﻧﺒﻀﺎﯼ ﻟﺮﺯﻭﻧﻮ