ﺭﻭﺯﯼﺑﻮﺩﻭﺭﻭﺯﮔﺎﺭﯼ.ﺩﺭﺩﯾﺎﺭﯼ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽﺯﻧﺪﮔﯽﻣﯽﮐﺮﺩ.ﺭﻭﺯﯼﺍﺯ ﺭﺍﻫﯽﻣﯽﮔﺬﺷﺖﻭﻫﯿﺰﻡﺷﮑﻨﯽﺭﺍ ﺩﯾﺪ.ﭘﺎﺩﺷﺎﻩﺑﻪﻫﯿﺰﻡﺷﮑﻦﮔﻔﺖ ﺩﺍﺭﯼ ﭼﻪﮐﺎﺭﻣﯽﮐﻨﯽ؟ﮔﻔﺖ:ﺩﺭﺣﺎﻝ ﺷﮑﺴﺘﻦﻫﯿﺰﻡﻫﺴﺘﻢﺑﺮﺍﯼﺑﻪﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻥﻣﺨﺎﺭﺝﺯﻧﺪﮔﯿﻢ.ﻫﯿﺰﻡﺷﮑﻦﺑﻪ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩﮔﻔﺖ:ﺷﻤﺎﺩﺭﺣﺎﻝﺍﻧﺠﺎﻡﭼﻪ ﮐﺎﺭﯼﻫﺴﺘﯽ؟ﭘﺎﺩﺷﺎﻩﮔﻔﺖ:ﺩﺭﺣﺎﻝ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ. ﻫﯿﺰﻡﺷﮑﻦﻣﻮﺩﺑﺎﻧﻪﺩﺭﭘﺎﺳﺦﮔﻔﺖ:ﺗﺎ ﮐﯽﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯽﺑﻪﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽﺍﺩﺍﻣﻪ ﺑﺪﻫﯽ؟ﺁﺧﺮﺭﻭﺯﯼﺑﻪﭘﺎﯾﺎﻥﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﯿﺪ.ﺑﻬﺘﺮﺍﺳﺖﮐﺎﺭﯼﺭﺍﯾﺎﺩﺑﮕﯿﺮﯼﻭ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﺘﮑﯽ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﺒﺎﺷﯽ. ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺍﺯ ﻫﯿﺰﻡ ﺷﮑﻦ ﺟﺪﺍ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺧﻮﺩﺍﺩﺍﻣﻪﺩﺍﺩﻭﺑﻪﺣﺮﻑﻫﺎﯼﻫﯿﺰﻡ ﺷﮑﻦﺧﻮﺏﻓﮑﺮﮐﺮﺩﻭﺍﺯﺭﻭﺯﺑﻌﺪ ﺷﺮﻭﻉﮐﺮﺩﺑﻪﯾﺎﺩﮔﺮﻓﺘﻦﺣﺮﻓﻪﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ. ﺗﺎﺍﯾﻦﮐﻪﺭﻭﺯﯼﺩﺭﺭﺍﻫﯽﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺩﺯﺩﺍﻥﻭ ﺭﺍﻫﺰﻧﺎﻥ ﺷﺪ ﻭﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺳﺎﺭﺕ ﺑﺮﺩﻧﺪ.ﻭﻫﺮﭼﻪﻫﻤﺮﺍﻩﺩﺍﺷﺖﺍﺯﺍﻭ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﮑﺸﻨﺪ. ﺍﻣﺎﭘﺎﺩﺷﺎﻩﮔﻔﺖﻣﺮﺍﻧﮑﺸﯿﺪﻭﺑﻪﻣﻦ ﻣﺠﺎﻝﺩﻫﯿﺪﻣﻦﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻢﺑﺮﺍﯾﺘﺎﻥﮐﺎﺭ ﮐﻨﻢﺩﺯﺩﻫﺎﺍﺯﺍﻭﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪﭼﻪﮐﺎﺭﯼ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﯽﺍﻧﺠﺎﻡﺩﻫﯽ؟ﭘﺎﺩﺷﺎﻩﮔﻔﺖ: ﺩﺭ ﻗﺎﻟﯽ ﺑﺎﻓﯽ ﻣﻬﺎﺭﺕ ﺩﺍﺭﻡ. ﺩﺯﺩﺍﻥﻭﺳﺎﯾﻞﻣﻮﺭﺩﻧﯿﺎﺯﺭﺍﺩﺭﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩﻧﺪﻭﺍﻭﺷﺮﻭﻉﺑﻪﻗﺎﻟﯽ ﺑﺎﻓﯽ ﮐﺮﺩ. ﺭﻭﺯﻫﺎﭘﺸﺖﺳﺮﻫﻢﻣﯽﮔﺬﺷﺖﻭ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩﻣﺸﻐﻮﻝ ﻗﺎﻟﯽﺑﺎﻓﯽ ﺑﻮﺩﻭ ﻫﯿﭻ ﯾﮏﺍﺯﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﯼﺍﻭﻫﻢﺍﺯﻣﺤﻞ ﺍﺳﺎﺭﺗﺶﺧﺒﺮﻧﺪﺍﺷﺖﺗﺎﺑﻪﮐﻤﮑﺶ ﺑﯿﺎﯾﻨﺪ. ﺑﻌﺪﮔﺬﺷﺖﭼﻨﺪﻣﺎﻩﭘﺎﺩﺷﺎﻩﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﻗﺎﻟﯽﺭﺍﺑﺒﺎﻓﺪﺍﻭﺑﺎﺯﯾﺮﮐﯽﻧﺸﺎﻧﯽ ﻣﺤﻞ ﺍﺧﺘﻔﺎﯼﺧﻮﺩﺭﺍﺑﺮﺭﻭﯼﻗﺎﻟﯽﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ. ﻗﺎﻟﯽﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺩﺯﺩﺍﻥ ﺩﺍﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺍﯾﻦ ﺭﺍﺍﮔﺮﺑﻪﻗﺼﺮﭘﺎﺩﺷﺎﻩﺑﺒﺮﯾﺪﺑﺎﻗﯿﻤﺖ ﺧﻮﺑﯽ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﺧﺮﻧﺪ. ﺩﺯﺩﺍﻥﮐﻪﺳﻮﺍﺩﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎﯼ ﺭﻭﯼﻗﺎﻟﯽﺭﺍﺑﺨﻮﺍﻧﻨﺪﻗﺎﻟﯽﺭﺍﺑﻪﻗﺼﺮ ﺑﺮﺩﻩﻭﻓﺮﻭﺧﺘﻨﺪ.ﻫﻤﺴﺮﭘﺎﺩﺷﺎﻩﻭﻗﺘﯽ ﻗﺎﻟﯽﺭﺍﻧﮕﺎﻩﮐﺮﺩﻓﻬﻤﯿﺪﮐﻪ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺭﺍﮐﺠﺎﭘﻨﻬﺎﻥﮐﺮﺩﻩﺍﻧﺪﻭﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﯽﺭﺍﺑﻪﺳﻮﯼﻣﺤﻞﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻭ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺭﺍ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﺍﺩﻧﺪ. ﭘﺲﺍﺯﺁﺯﺍﺩﯼﭘﺎﺩﺷﺎﻩﺑﻪﯾﺎﺩﻫﯿﺰﻡ ﺷﮑﻦﺍﻓﺘﺎﺩﮐﻪ ﻋﻤﻞﮐﺮﺩﻥﺑﻪ ﻧﺼﯿﺤﺖ ﺍﻭﺑﺎﻋﺚﺷﺪﻩﺑﻮﺩﺯﻧﺪﮔﯿﺶﻧﺠﺎﺕﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﺪ. ﻫﯿﺰﻡﺷﮑﻦﮔﻔﺘﻪﺑﻮﺩ:ﺍﺯﻓﮑﺮﺧﻮﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﻦ ﻧﻪ ﺍﺯ ﺯﻭﺭ ﺑﺎﺯﻭﯼ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ
منم قالی بلدم بوخودا فقط نمیبافم
یکی بیاد من و بدزده براش قالی ببافم