¤سفر¤

غزل ناب نگاتو باز دلم زمزمه کرده♥♥ غم دوریت برای من بدترین عذاب ودرده♥♥ باتوپائیزوزمستون یه بهار دیرگذربود♥♥ فکرسال وماه نبودم غصه هام توی سفربود♥♥ یاد اون خاطره هاتم اون غروبای قدیمی♥♥ گل لبخند تو می شکفت توی سرمای صمیمی♥♥ حالا از روزی که رفتی دیگه ماه شب نمی تابه♥♥ خورشید ازوقتی که رفتی تا حالا همش تو خوابه♥♥ غزل وداع روخوندی گریه شا بیت چشات بود ♥♥ دل نمیکندی توازمن غم رفتن تو نگات بود ♥♥ نمیدونم کی بود اونکه توروازکنارمن برد♥♥ آخه نیستی که ببینی دلم ازندیدنت مرد♥♥ وقتی برگشتی نگاتو باز ندزدی ازنگاهم ♥♥ میدونی که من اسیر اون چشای بیگناهم ♥♥ قاصدا خبرآوردن که تو برگشتی دوباره♥♥ حالا که اومدی دنیا باز واسم رنگ بهاره ♥♥ داشتم ازغصه میمردم جزتوهیچکسو نداشتم ♥♥ میدونستم برمیگردی اسمشو سفرگذاشتم♥♥