میـــنــــویـــــســم ...
خـــــــط میــــــــزنـــــم ....
میـــــنـــــویــــســـم
از "تــ ــ ــ ــ ــــو"
از "عشــــــــق"
و بــــــــاز، خـــــــط میــــزنــــــم!
درد میــــکــشـــــم، ولــــی بــــــــاز،
میــــــنــویــــــســم!
میـــنـــویـــــــسـم
تــــــــا وقــتـــی کـــه بـــرگشــتـــی ،
درد هـــــایـــــم را بـبیــنــی
تـــــا بـــدانـــــی وقــتــی نیســـتــی
چــــــه میـــکــشــم . . .
تــــــــا بــمــــانــــــی
ولــــــی همــــــــــه اش را خــــــــــط میــــــــزنم
نــــَـــه....
اصلــا میـــســوزانــمش
تــــــــا کســــی نفَـــــهـــمَـــــد کــــه مُــنتــظــــرت بـــودم و نیــــامـــدی!
ولــــــی بــــــــاز . . .
-
خــوابـم نـمــی بــرد
بـیــداری رخـنــه کــرده اســت
مـیــانِ مــردمــک ِچـشـمــانـم
بـادِ پـایـیــز، در راه اســت
ابـرهــای ِخـیــالــم را ،بـاد بـا خــود مــی بـرد
روی آسـمــان اقـیــانـوس
ومــن احـســاس مــی کـنــم
نـم نـم بـاران ، مـیـان دو چـشـمــم
شــوق بـاریــدن دارد
بـی غــرش ابــر
بـی هــوای ســرد
نـاگـاه ، ابـرِ خـیــالــم , بـاریــدن گــرفـت
چـکــه چـکــه
از ابـرهــایِ تـکــه تـکــه
رودی جــاری شــد
روی گــونــه هــایِ خـشــکـم
رودی کــه آبـش بــه شــوری نـمــک دریـا بـود
و بــه زیـبــایــی رویــا
و مــن چـشـیــدم چـه شــور اســت!
طــعــم نـبــودنــت
"مــــریـم بـهـنــام"
کمیعوض شدم دیریست از خداحافــــظیها غمگین نمیشوم به کسی تکیه نمیکنم از کسی انتظـــار محبت ندارم
خـــــودم بوسه میزنم بردستـــــانم سر به زانوهایم میگذارم و سنگ صبور خــــــودم میشوم چقدر بـــزرگ شدم یک شبه . . .